Andy Warhol en Chicago
Door: Pieter
Blijf op de hoogte en volg Pieter
28 Juli 2016 | Verenigde Staten, Chicago
Eindelijk weer een verslag, want eindelijk weer hotelwifi i.p.v. campingwifi.
Dinsdagochtend in Pittsburgh eerst naar het Andy Warhol museum. Prachtig! En off we go, op naar Chicago. Dat is 800 km glooiende akkers. Toch is het minder saai dan het klinkt. Het spannendst dat onderweg gebeurt is dat we een paar keer in een nieuwe staat komen: Ohio!, Indiana!, Illinois! Even zijn we maar 50 km van Canada, 100km heen en weer alleen voor een landje erbij is ons toch te gortig. Op het platteland van Indiana gaan we in een hotel, en we dineren in een family restaurant. Dit is de eerste echte kennismaking met het platteland: waar in New York en Washington nog gezond gegeten wordt, is dit obesitas-gebied. Types met een taille van 2 meter waggelen hier het restaurant binnen. Alcohol wordt niet geschonken: zo christelijk is dit blijkbaar.
Woensdag door naar Chicago. Om Hanne te verwennen voor haar vlucht naar huis een luxe hotel geboekt. Tussen de middag inchecken en snel de stad in. Wow, wat prachtig!! Mooie wolkenkrabbers in een compact gebied bij elkaar, met in de straten de beroemde verhoogde metrobaan. Prachtig park met een niervormig spiegelend kunstwerk, waarin de skyline van Chicago zichtbaar is. En een gezellige oever van de Chicago river, weer omzoomd met wolkenkrabbers. Super!!!
's Avonds in het hotel de speech van Obama op de democratische conventie bekeken. Inspirerend, en daardoor tegengesteld aan het negativisme van Trump van de week ervoor.
Donderdag rustig aan inpakken en op naar het vliegveld, want Hanne vliegt naar huis. Gemengde gevoelens: trots dat ze dat alleen doet, maar eigenlijk willen we natuurlijk dat ze bij ons blijft. Hm, het hele komende jaar is ze weg, in Milaan.
Dinsdagochtend in Pittsburgh eerst naar het Andy Warhol museum. Prachtig! En off we go, op naar Chicago. Dat is 800 km glooiende akkers. Toch is het minder saai dan het klinkt. Het spannendst dat onderweg gebeurt is dat we een paar keer in een nieuwe staat komen: Ohio!, Indiana!, Illinois! Even zijn we maar 50 km van Canada, 100km heen en weer alleen voor een landje erbij is ons toch te gortig. Op het platteland van Indiana gaan we in een hotel, en we dineren in een family restaurant. Dit is de eerste echte kennismaking met het platteland: waar in New York en Washington nog gezond gegeten wordt, is dit obesitas-gebied. Types met een taille van 2 meter waggelen hier het restaurant binnen. Alcohol wordt niet geschonken: zo christelijk is dit blijkbaar.
Woensdag door naar Chicago. Om Hanne te verwennen voor haar vlucht naar huis een luxe hotel geboekt. Tussen de middag inchecken en snel de stad in. Wow, wat prachtig!! Mooie wolkenkrabbers in een compact gebied bij elkaar, met in de straten de beroemde verhoogde metrobaan. Prachtig park met een niervormig spiegelend kunstwerk, waarin de skyline van Chicago zichtbaar is. En een gezellige oever van de Chicago river, weer omzoomd met wolkenkrabbers. Super!!!
's Avonds in het hotel de speech van Obama op de democratische conventie bekeken. Inspirerend, en daardoor tegengesteld aan het negativisme van Trump van de week ervoor.
Donderdag rustig aan inpakken en op naar het vliegveld, want Hanne vliegt naar huis. Gemengde gevoelens: trots dat ze dat alleen doet, maar eigenlijk willen we natuurlijk dat ze bij ons blijft. Hm, het hele komende jaar is ze weg, in Milaan.
