Rockies
Door: Pieter
Blijf op de hoogte en volg Pieter
03 Augustus 2016 | Verenigde Staten, Cortez
Zondag het Rocky Mountains National Park in! Vroeg weg om de thunderstorms dit keer voor te zijn. Langs de hardlopers en fietsers langzaam omhoog, voorbij wapiti herten, langs de horesetooth indianenstam tot een hoogte van 3700m. Prachtige uitzichten!
De Rockies lijken minder ruig dan de Alpen, maar net zo mooi. En je komt veel hoger. Geluncht in Granby in weer een family restaurant en door de thunderstorms naar de camping in Central City. Dat is een oud mijnwerkersdorp dat is omgetoverd tot gokparadijs. Het gokken stellen we maar uit tot Vegas.....
Maandag naar de Garden of the Gods met schitterende rotsformaties. Eigenlijk wilden we naar Pikes Peak, maar de trein was vol... En weer omhoog naar de camping bij Cripple Creek. Vanaf onze veranda uitzicht op een vallei met koeien en coyotes. Rond de cabin chipmunks en konijnen. Verder vooral leeg, want we zitten 3000 m hoog. Eten in een weer gokpaleis, nu in Cripple Creek. Weer een stadje dat alleen nog lijkt te bestaan dankzij de gokindustrie.
Op dinsdag richting Cortez. Weer een schitterende rit door de bergen. Als we een pas over zijn, zien we voor ons een bijna eindeloze hoogvlakte met 1 kaarsrechte weg.
Spannend wordt het als een van de banden langzaam leeg loopt. En dat doet-ie nog steeds aan de eerste reparatie in een garage. Door de volgende thunderstorms rijdend halen we net een grotere plaats, waar Jacq godzijdank een bandengarage spot. Grote spijker wordt uit de band gehaald , en we kunnen verder.
Onderweg spotten we de eerste steile rotspunt ten, door Job consequent piemels genoemd.
De Amerikanen onderweg blijven Meike aanspreken met honey of sweetie. En gelijk hebben ze. Dat ze ons ook af en toe honey noemen bij het kopen van eggs of was het axe vinden we wel grappig. Pieter moet sowieso telkens zijn i.d. Laten zien bij het kopen van alcohol. Ze zouden toch niet denken dat hij nog maar 21 is?
De Rockies lijken minder ruig dan de Alpen, maar net zo mooi. En je komt veel hoger. Geluncht in Granby in weer een family restaurant en door de thunderstorms naar de camping in Central City. Dat is een oud mijnwerkersdorp dat is omgetoverd tot gokparadijs. Het gokken stellen we maar uit tot Vegas.....
Maandag naar de Garden of the Gods met schitterende rotsformaties. Eigenlijk wilden we naar Pikes Peak, maar de trein was vol... En weer omhoog naar de camping bij Cripple Creek. Vanaf onze veranda uitzicht op een vallei met koeien en coyotes. Rond de cabin chipmunks en konijnen. Verder vooral leeg, want we zitten 3000 m hoog. Eten in een weer gokpaleis, nu in Cripple Creek. Weer een stadje dat alleen nog lijkt te bestaan dankzij de gokindustrie.
Op dinsdag richting Cortez. Weer een schitterende rit door de bergen. Als we een pas over zijn, zien we voor ons een bijna eindeloze hoogvlakte met 1 kaarsrechte weg.
Spannend wordt het als een van de banden langzaam leeg loopt. En dat doet-ie nog steeds aan de eerste reparatie in een garage. Door de volgende thunderstorms rijdend halen we net een grotere plaats, waar Jacq godzijdank een bandengarage spot. Grote spijker wordt uit de band gehaald , en we kunnen verder.
Onderweg spotten we de eerste steile rotspunt ten, door Job consequent piemels genoemd.
De Amerikanen onderweg blijven Meike aanspreken met honey of sweetie. En gelijk hebben ze. Dat ze ons ook af en toe honey noemen bij het kopen van eggs of was het axe vinden we wel grappig. Pieter moet sowieso telkens zijn i.d. Laten zien bij het kopen van alcohol. Ze zouden toch niet denken dat hij nog maar 21 is?
