Mesa Verde en Monument Valley
Door: Pieter en Jacq
Blijf op de hoogte en volg Pieter
05 Augustus 2016 | Verenigde Staten, Flagstaff
Vanuit Cortez gaan we naar Mesa Verde. Een nationaal park dat bijzonder vanwege de eeuwenoude indianenhuizen gebouwd in canyons. Eerst p, van 500 , bouwden ze de huizen op plateaus, later in de canyons, waarschijnlijk om zich beter te kunnen verdedigen. Indrukwekkend, net als het uitzicht vanaf het hoogste punt op de plateaus. Cortez ligt nl. op de scherpe overgang tussen Rockies en vlaktes. We worden beloond met een uitzicht tot 250 km ver, iets waar Job erg van onder de indruk is.
'S Avonds naar een dansvoorstelling van indianen. Mooie dans, muziek die in onze oren vals klinkt en prachtige kledij. De leider van de groep geeft een inkijkje in de gedachtenwereld van z'n stam, de Ute's. Hij is trots op de grote rol van vrouwen bij de Ute's, noemt dat altijd vooruit kijken en niet blijven hangen in het verleden en het belang van respect voor de chief. Mooi, en tegelijkertijd blijft de indianencultuur moeilijk te begrijpen voor ons. Treurige geschiedenis, natuurlijk.
Opvallend blijft de grootte; de grootte van de vlaktes, de grootte van de Campers, de grootte van de lichamen ( enorm overgewicht bij bijna iedereen) en de grootte van de baarden. De echte locale dragen lang haar en grijze lange baarden. Zelfs in friesland zijn daar maar weinig van. Ook cowboys met stetson hoeden lopen er gewoon rond, gunshops zien we ook met regelmaat, blijft vreemd.
Donderdag naar de woestijn, naar Monument Valley. Weer vroeg weg om het slechte weer voor te zijn (monsoon zeggen de Amerikanen; huh, dat is toch in India, denken wij). Eerst naar Four Corners, het enige punt waar 4 staten elkaar raken. Erg leuk zijn de stalletjes van Indianen. Een is zo charmant dat we een pijl van hem kopen. Als-ie hoort dat we uit Nedrland komen, vertelt hij over z'n diensttijd in Duitsland. Dan verder door de woestijn. Het landschap is om kippenvel van te krijgen, zo mooi. Leegte, Vlaktes, steile donkerrode rotsen. Af en toe een rommelig dorpje.
Bij monument Valley is het weer zo slecht geworden dat we tijd rekken door uitgebreid te lunchen. Het klaart wat op, en het uitzicht is onvergetelijk. Letterlijk een plaatje uit de Westerns. John Wayne heeft hier meerdere films gemaakt. Als we verder rijden luisteren we een uur naar de muziek van Once upon a time in the West. Waar zijn onze paarden?
Om een uur of 4 zijn we bij ons hotel (weer wat luxe!!) in Flagstaff. Zwemmen en eten bij een Chinees. Een verademing, want de hamburgers, steaks en chickenwings, daar zijn we helemaal klaar mee.
Morgen naar de Grand Canyon! Joepie!
'S Avonds naar een dansvoorstelling van indianen. Mooie dans, muziek die in onze oren vals klinkt en prachtige kledij. De leider van de groep geeft een inkijkje in de gedachtenwereld van z'n stam, de Ute's. Hij is trots op de grote rol van vrouwen bij de Ute's, noemt dat altijd vooruit kijken en niet blijven hangen in het verleden en het belang van respect voor de chief. Mooi, en tegelijkertijd blijft de indianencultuur moeilijk te begrijpen voor ons. Treurige geschiedenis, natuurlijk.
Opvallend blijft de grootte; de grootte van de vlaktes, de grootte van de Campers, de grootte van de lichamen ( enorm overgewicht bij bijna iedereen) en de grootte van de baarden. De echte locale dragen lang haar en grijze lange baarden. Zelfs in friesland zijn daar maar weinig van. Ook cowboys met stetson hoeden lopen er gewoon rond, gunshops zien we ook met regelmaat, blijft vreemd.
Donderdag naar de woestijn, naar Monument Valley. Weer vroeg weg om het slechte weer voor te zijn (monsoon zeggen de Amerikanen; huh, dat is toch in India, denken wij). Eerst naar Four Corners, het enige punt waar 4 staten elkaar raken. Erg leuk zijn de stalletjes van Indianen. Een is zo charmant dat we een pijl van hem kopen. Als-ie hoort dat we uit Nedrland komen, vertelt hij over z'n diensttijd in Duitsland. Dan verder door de woestijn. Het landschap is om kippenvel van te krijgen, zo mooi. Leegte, Vlaktes, steile donkerrode rotsen. Af en toe een rommelig dorpje.
Bij monument Valley is het weer zo slecht geworden dat we tijd rekken door uitgebreid te lunchen. Het klaart wat op, en het uitzicht is onvergetelijk. Letterlijk een plaatje uit de Westerns. John Wayne heeft hier meerdere films gemaakt. Als we verder rijden luisteren we een uur naar de muziek van Once upon a time in the West. Waar zijn onze paarden?
Om een uur of 4 zijn we bij ons hotel (weer wat luxe!!) in Flagstaff. Zwemmen en eten bij een Chinees. Een verademing, want de hamburgers, steaks en chickenwings, daar zijn we helemaal klaar mee.
Morgen naar de Grand Canyon! Joepie!
